Πολλοί πιστοί είναι σίγουροι ότι η πίστη τους είναι στέρεη σαν βράχος, όμως ίσως να υπερεκτιμούν τη σταθερότητα των πεποιθήσεών τους. Η αναλυτική σκέψη μπορεί να μειώσει τη θρησκευτική και μεταφυσική πίστη ακόμα και σε αφοσιωμένους πιστούς, σύμφωνα με μία νέα έρευνα Καναδών ψυχολόγων, η οποία επιβεβαιώνει ότι ο λογικός τρόπος σκέψης έχει τη δυνατότητα να υποσκάψει τη θρησκευτικότητα και να προάγει τον σκεπτικισμό και την αθεΐα.
Tο 313 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος είδε στο όνειρο του έναν σταυρό με τα γράμματα Χ και Ρ χαραγμένα κάτω από την επιγραφή «Εν τούτω νίκα». Είχε εκστρατεύσει εναντίον της Ιταλίας όπου κυριαρχούσε ο Μαξέντιος, αλλά η περιοχή ανήκε επισήμως στον Λικίνιο. Το έμβλημα που είδε στο «όραμα» του και υιοθέτησε θα τον οδηγούσε την επομένη στη νίκη.
Δεν εχει αλλαξει ο κοσμος στο κυτταρο του εδω και πολλους αιωνες… οπως δεν εφυγαν ποτε οι βασιλεις αλλα εντυσαν με ομορφα κουστουμια της μαριονετες της δημοκρατιας ..ετσι και σημερα εχουν γνωση πραγματικη οσοι ειναι ταξιδευτες του κοσμου!
Σημ. του Ν: Το να τρέφει ένας Έλληνας μίσος για την Τουρκία το καταλαβαίνω εν μέρει.. Το αντίθετο όμως είναι πραγματικά ανήκουστο και έχει να κάνει ξεκάθαρα με την παιδεία τους και την προπαγάνδα που έχουν δεχθεί αυτοί οι άνθρωποι… Κρίμα… Μία παλιά απόπειρα μου να διαδωθεί το μήνυμα της ενότητας, που δεν έπιασε τόπο, δυστυχώς, είναι ΑΥΤΟ…
Μπορεί η γιαγιά σου να μην είχε το Internet για να ψάχνει για τις καλύτερες μεθόδους ώστε να γιατρέψει μια ασθένεια, αλλά ήξερε πώς με υλικά που είχε σπίτι της να ανακουφίζει τον πόνο της οικογένειάς της. Μπορεί το ξεμάτιασμα να μην ξέρουμε εάν όντως λειτουργεί, ωστόσο πολλά από τα γιατροσόφια των παππούδων μας έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι μπορούν να καταπραύνουν τον πόνο που προκαλούν πολλές απλές ασθένειες.
Καθημερινά βλέπουμε στα κοινωνικά δίκτυα εικόνες με φράσεις που θέλουν να εκφράζουν ή να μας προβληματίσουν. Πολλές από αυτές κρύβουν νοήματα πολύ σημαντικά που είναι δύσκολο να τα ερμηνεύσουμε πλήρως.
Για όσους περνούν καθημερινά από μπροστά του, το κτίριο της Ακαδημίας 58α παραμένει ένα μυστήριο. Με όψη που το ξεχωρίζει από τα γειτονικά του, το κάποτε σπίτι του αρχιτέκτονα Ερνστ Τσίλλερ, μοιάζει σκοτεινό, μυστηριώδες, κυριολεκτικά βγαλμένο από άλλη εποχή.
Σκοπός του κειμένου δεν είναι να αποδοκιμάσει θρησκευτικά πιστεύω, πρακτικές και τελετουργίες. Στόχος του δεν είναι επίσης να θέσει υπό αμφισβήτηση τη θεολογική μεταφυσική και ηθική. Αποστασιοποιούμαι από τα παραπάνω για δύο βασικούς λόγους.
Ένας μύθος μπορεί να εξελιχθεί ραγδαία, όπως ξέρουμε από συναρπαστικές περιπτώσεις που ξεκίνησαν στα χρόνια μας, κι έτσι μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε τη γέννηση και την εξέλιξή τους. Λόγου χάρη, κυκλοφορούν πολλοί μύθοι σύμφωνα με τους οποίους ο Έλβις Πρίσλεϊ είναι ζωντανός.
Τον Ιούλιο του 1932, μια επιστημονική αποστολή του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια που βρισκόταν για αρχαιολογικές μελέτες στην περιοχή του Tepe Gawra του Ιράκ, εκεί όπου άλλοτε βρισκόταν η αρχαία Μεσοποταμία, έφερε στο φως ένα περίεργο εύρημα.
Τα νούμερα είναι αυτά που λένε πάντα την αλήθεια και αυτά που πολλές φορές σοκάρουν. Ωστόσο αν δεν τα Καθημερινή ενημέρωση για τους νεκρούς λόγω Covid-19, καμία απολύτως – ούτε μία το… μήνα – για τα θύματα της ασφάλτου…κοιτάξεις, δεν τα μελετήσεις είναι σίγουρο πως δεν θα πάρεις καμία απάντηση.
Το πλάνο ξεσκεπάστηκε. Τα εμβόλια σε συνεργασία με τα κινητά θα είναι η αρχή του κακού γι’αυτόν τον πλανήτη. Το τσιπάκι στα εμβόλια θα δείχνει ακριβώς ποιος έχει πάρει το εμβόλιο. Θα υπάρχει ειδικό barcode, μοναδικό σε κάθε εμβόλιο.
Στο στούντιο των Αντιθέσεων ο Γιάννης Ιωαννίδης, καθηγητής παθολογίας, έρευνας και πολιτικής υγείας, επιστημών δεδομένων και στατιστικής, διευθυντής του κέντρου Metrics στο Πανεπιστήμιο Stanford των ΗΠΑ. Ο Γιάννης Ιωαννίδης σε μία μεγάλη συζήτηση για όλα τα ζητήματα του SARS – CoV2 και της νόσου που προκαλεί Covid-19. Ταυτόχρονα με αφορμή το νέο του βιβλίο « Λόγω κρυμμένα λογοκριμένα» ανοίγει το πεδίο μίας ευρύτερης προσέγγισης που αγγίζει ακόμη και τα «άβατα» της επιστήμης για τα λανθασμένα αποτελέσματα της ιατρικής έρευνας σε μεγάλες και μικρές στιγμές της ανθρωπότητας, τον διάλογο όταν δεν υπάρχει πλέον μέθοδος και το νόημα της ζωής ως αξία της επιστημονικής κοινότητας.
