Το animation που μας υπενθυμίζει ότι οι ζωγραφιές των παιδιών δεν είναι απλά μουτζούρες
Οι παιδικές ζωγραφιές δεν είναι απλά χαριτωμένες απεικονίσεις ή μουτζούρες χωρίς νόημα.
Συνέχεια ανάγνωσης Οι ζωγραφιές των παιδιών δεν είναι απλά μουτζούρες (video)
Ακόμα κι αν λέτε το αντίθετο, προσπαθείτε να μην καταπιέζετε τα συναισθήματά σας. Κλάψτε όταν το έχετε ανάγκη, επειδή αυτό σας βοηθάει να χαλαρώσετε και να απελευθερώσετε τον πόνο σας με υγιή τρόπο.
Συνέχεια ανάγνωσης Εκείνοι που δεν είναι πια κοντά μας, κοιμούνται στην καρδιά μας
Υπάρχει, αλήθεια κάποιος άνθρωπος που δεν ένιωσε ποτέ του τα νεύρα του να είναι σπασμένα; Να βρίσκεται σε μια κατάσταση που τα πάντα γύρω του να τον εκνευρίζουν; Αν εξαιρέσουμε το Βούδα, λογικά δε θα βρούμε κανέναν άλλο. Όλοι μας κάποια στιγμή νιώθουμε πως, όχι μόνο έχουμε τα νεύρα μας, αλλά κι αλίμονο σ’ αυτόν που θα τα πληρώσει.
Συνέχεια ανάγνωσης Πάντα θα φταίει ο νευρικός, ο εκνευριστικός ποτέ
Κάθε προικισμένος άνθρωπος, κάθε άνθρωπος που δεν ανήκει στα θλιβερά 5/6 της ανθρωπότητας που είναι εκ φύσεως μειονεκτικά, όταν περάσει τα σαράντα είναι δύσκολο να μη δείξει κάποια στοιχεία μισανθρωπισμού. Γιατί κρίνοντας απ’ τον εαυτό του, έχει καταλήξει στα συμπεράσματά του σχετικά με τους άλλους κι έχει ανακαλύψει πως σε ό,τι αφορά το κεφάλι αλλά και την καρδιά, πολλές φορές μάλιστα και τα δύο, έχει φτάσει σ’ ένα επίπεδο που οι άλλοι αδυνατούν να φτάσουν, γι’ αυτό και αποφεύγει την οποιαδήποτε σχέση μαζί τους. Για τον ίδιο λόγο, ο καθένας αγαπάει ή μισεί τη μοναξιά του, με άλλα λόγια την παρέα με τον εαυτό του, ανάλογα με το πόσο αξίζει ο ίδιος.
Τα άτομα που μας προξενούν θυμό είναι μια ισχυρή πηγή σοφίας, καθώς φέρνουν στο φως τα αδύνατα σημεία μας και γίνονται καθρέπτης στον οποίον κοιταζόμαστε.
Συνέχεια ανάγνωσης Αριστοφάνης «οι σοφοί άνθρωποι μαθαίνουν πολλά από τους εχθρούς τους»
Αυτό που ίσως ακούγεται περισσότερο από το στόμα νέων και όχι μόνο γονιών είναι ότι το παιδί πρέπει να μάθει να είναι ανεξάρτητο. Αυτή είναι και η αγωνία πολλών με λίγο μεγαλύτερα παιδιά «πότε θα γίνει ανεξάρτητο» ή ο λόγος περηφάνιας κάποιων άλλων «από μωρό ήταν ανεξάρτητο!». Το εντυπωσιακό είναι ότι συχνότερα θα ακούσεις συζητήσεις για το αν κάποιο παιδί είναι ή πώς θα γίνει ανεξάρτητο παρά για το αν είναι ή πώς θα γίνει ευτυχισμένο.
Συνέχεια ανάγνωσης Αναθρέφουμε ανεξάρτητα παιδιά που γίνονται εξαρτημένοι ενήλικες
Αδιάκοπος χορός.
Από αγκαλιά σε αγκαλιά, τα σώματα παραδίδονται απελπισμένα σε περιπτήξεις που διαρκούν ελάχιστα.
Σε αγκαλιές που παρέχουν ευχαρίστηση, ανακούφιση και ζεστασιά, αλλά που δεν υπάρχουν.
Το φύλο του κάθε ανθρώπου μπορεί να προσδιορίσει το πώς σκέφτεται, αισθάνεται και αντιδρά; Νομίζεται ότι υπάρχει μια τυπική «γυναικεία» προσωπικότητα ή μια τυπική «ανδρική» προσωπικότητα;
Συνέχεια ανάγνωσης Έχουν τα διαφορετικά φύλα διαφορετικές προσωπικότητες;
Στις μέρες μας, φαίνεται ότι καθημερινά ακούμε στις ειδήσεις για μια ακόμα μαζική καταστροφή ή για κάποιον κατά συρροή δολοφόνο. Συνήθως, αυτό που συνδέει τέτοιες ιστορίες είναι το υπόβαθρο αυτών των παραβατών. Είτε το παρατηρείτε είτε όχι, τις περισσότερες φορές, αυτά τα άτομα έχουν ιστορικό κακής συμπεριφοράς. Ήταν περιθωριακοί και δεν τους συμπαθούσαν πολλοί. Αλλά τι γίνεται με τις εξαιρέσεις; Οι καλοί άνθρωποι που καταλήγουν να κάνουν κακά πράγματα; Ίσως το φαινόμενο Λούσιφερ μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε.
Το παραδοσιακό παιγνίδι υπερτερεί έναντι του ψηφιακού, τουλάχιστον όσον αφορά τη σωστή ανάπτυξη των μικρών παιδιών. Γι’ αυτό, τώρα που πλησιάζει η περίοδος των γιορτών, οι γονείς έχουν κάθε λόγο να κάνουν και πιο παραδοσιακές επιλογές, αντί να αγοράσουν μόνο το τελευταίο φαντεζί ηλεκτρονικό «γκάτζετ» για το παιδάκι τους, σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής.
Μπορείς να μου πεις πού πήγαν οι γυναίκες;
Συνέχεια ανάγνωσης Ζητείται γυναίκα που να ξέρει τι θέλει από τη ζωή της! Πληροφορίες εντός…
Γενικά, πάντως, ο καθένας δεν μπορεί να βρίσκεται σε τέλεια αρμονία παρά μόνο με τον εαυτό του και όχι με τον φίλο του ή την ερωμένη του, καθώς οι διαφορές προσωπικότητας και ιδιοσυγκρασίας επιφέρουν σε κάθε περίπτωση μια, έστω και μικρή, δυσαρμονία.
Ξεκινάς από μικρός τη συνειδητή διαδρομή σου και έχεις τόση δίψα για τη ζωή… Έχεις ανάγκη να γνωρίσεις ανθρώπους, να εμπιστευτείς, να πιστέψεις στο καλοπροαίρετο, να ρουφήξεις τη γνώση, να κάνεις κάτι σημαντικό, να βρεις απαντήσεις σε ό,τι σε βασανίζει υπαρξιακά, να ερωτευτείς, να νιώσεις πλήρης. Ανυπομονείς για τη στιγμή που θα μεγαλώσεις και θα βρεις το «δρόμο» σου, όπως όλοι σου λένε.
Σκοπός του κειμένου δεν είναι να αποδοκιμάσει θρησκευτικά πιστεύω, πρακτικές και τελετουργίες. Στόχος του δεν είναι επίσης να θέσει υπό αμφισβήτηση τη θεολογική μεταφυσική και ηθική. Αποστασιοποιούμαι από τα παραπάνω για δύο βασικούς λόγους.
Συνέχεια ανάγνωσης Αναζητώντας τον Πατέρα: Μια ψυχαναλυτική ερμηνεία της ανάγκης για Θεό
Γενικά, πάντως, ο καθένας δεν μπορεί να βρίσκεται σε τέλεια αρμονία παρά μόνο με τον εαυτό του και όχι με τον φίλο του ή την ερωμένη του, καθώς οι διαφορές προσωπικότητας και ιδιοσυγκρασίας επιφέρουν σε κάθε περίπτωση μια, έστω και μικρή, δυσαρμονία.
Ακόμη κι αν θεωρούμε πως δεν είναι σωστό, όλοι οι άνθρωποι λίγο έως πολύ λέμε ψέματα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σύμφωνα με διάφορες έρευνες νευροψυχολόγων είναι πως όσο περισσότερα ψέματα λέμε, τόσο πιο εύκολο γίνεται – με αποτέλεσμα να το επαναλαμβάνουμε συνεχώς, ακόμη και για πράγματα για τα οποία δεν θα έχουμε επιπτώσεις σε περίπτωση που πούμε την αλήθεια.
Μία μικρού μήκους animation ταινία που δείχνει την ανάγκη για ανθρώπινη σύνδεση.
Ένας άντρας με έναν κύβο του Rubik για κεφάλι προσπαθεί να συνδεθεί με τους άλλους. Όταν αποτυγχάνει, προσπαθεί ξανά. Όταν αποτυγχάνει ξανά, τρέχει μακριά τους.
Συνέχεια ανάγνωσης Cubed- Η ανάγκη για ανθρώπινη σύνδεση (video)
Τα σημερινά παιδιά δεν πάνε καλά. Μπορεί να είναι υγιέστερα, αλλά είναι υπερκινητικά, έχουν προβλήματα στο σχολείο και δυσκολεύονται να αυτονομηθούν. Τι φταίει; Ο υπερβολικός φιλελευθερισμός στο σπίτι, απαντά ο πιο γνωστός παιδίατρος της Γαλλίας.
Συνέχεια ανάγνωσης Aldo Naouri – Όρια στην παιδική παντοδυναμία
Αν θέλουμε να ξεπεράσουμε το βάρος από το παρελθόν μας και να εξελιχθούμε, χρειάζεται να σταματήσουμε να κατηγορούμε τους γονείς μας και το παρελθόν μας και αντ’ αυτού να εστιάσουμε στο παρόν μας και να πάρουμε τον έλεγχο της ζωής μας.
Συνέχεια ανάγνωσης Φταίνε τελικά οι γονείς για τα ψυχολογικά μας προβλήματα;
Μίσος! Πολύ μίσος πια! Κανείς δεν αγαπάει τον πλησίον του πια Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι αυτόν!
«Όταν ξέρει κανείς ν’ ακούει, μιλάει πάντα καλά…» -Μολιέρος
«Κάθε φορά που μου μιλάς σκέφτομαι τα δικά μου. Πιστεύω ότι σ’ ακούω, προσπαθώ να σου βρω λύσεις και να σου δώσω συμβουλές, όμως, όταν φεύγεις δεν είμαι και πολύ σίγουρος τι ακριβώς μου είπες και καμιά στιγμή δεν σκέφτηκα πώς νιώθεις, πώς βλέπεις τα πράγματα και γιατί…»
του Στράτου Τσαγκαρή
Συνέχεια ανάγνωσης Η μνησικακία ως σύμπτωμα του σύγχρονου πολιτισμού
